Αργεία και Ηπειρώτισσα κατά το ήμισυ, οπότε για τους γνωρίζοντες ο ανωτέρω τίτλος δεν θα χαρακτηριστεί ως υπερβολικός. Εξάλλου το διαπίστωσα προσωπικά, κατά την συνάντησή μας στην πόλη του Άργους. Όμορφη γυναίκα, (δια γυμνού οφθαλμού η γνωμάτευση) και αναμφισβήτητα πολύ καλή και ιδιαίτερη φωνή, σύμφωνα και με την γνώμη ενός κυνικού στις απόψεις του κριτή, που μου μίλησε για την ίδια, καθώς εγώ ως άσχετος με τα καλλιτεχνικά δρώμενα και ολίγον ευρισκόμενος στον “κόσμο μου” ομολογώ πως δεν είχε τύχει μέχρι προσφάτως να ακούσω τα τραγούδια της.
Η ιδέα της κατωτέρω παρουσίασης την οποία θα παραθέσουμε, ανήκει στον συνάδελφο Δημήτρη Ευσταθιάδη, γεγονός που επισημαίνουμε κυρίως για να θέσουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Η Αλεξία Χιώτη, συνθέτει το πρότυπο μιας ταλαντούχας και αναγνωρισμένης ερμηνεύτριας, η οποία δεν δίστασε από μικρό κορίτσι να ακολουθήσει το όνειρο της. Τα λαμπερά φώτα της δημοσιότητας εν προκειμένω δεν την “τύφλωσαν” ως προσωπικότητα δεδομένου ότι παραμένει “έξω καρδιά”, ζεστή και φιλική, ενώ είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής και αγαπητή όχι μόνο για την απόδοση της στο καλλιτεχνικό στερέωμα αλλά γιατί (θα το θέσω απλά): Είναι ένα πολύ καλό παιδί…
Η συνέχεια ανήκει στην ίδια.
Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μια εκ των πρωταγωνιστριών του the Voice 2020 παρέθεσε στον εκδότη της “Ενημέρωσης της Περ. Πελοποννήσου” Κώστα Πρώιμο.
Κώστας Πρώιμος: Αλεξία, ποια ήταν τα κίνητρα και τα ερεθίσματα ώστε να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Αλεξία Χιώτη: Ο πατέρας μου, ως μουσικός! Από μικρό κοριτσάκι που τον έβλεπα να φορτώνει τη Drums στο αυτοκίνητο πήγαινα και ‘γω ξωπίσω του… Διψούσα να βρεθώ μαζί του, να ανέβω στην πίστα και να τραγουδήσω… Όταν μεγάλωσα λίγο, με έπαιρνε μαζί του και δεν κατέβαινα από τη πίστα… Αργότερα, σε ηλικία 11 χρονών τραγούδησα δημόσια με τον ίδιο για πρώτη φορά… Και η μητέρα μου θα μπορούσε να είχε γίνει μια καταπληκτική παραδοσιακή τραγουδίστρια, αλλά θυσιάστηκε για την οικογένεια. Στο σπίτι συνέχεια τραγουδούσε, το είχε μέσα της, της άρεσε πολύ.
Κώστας Πρώιμος: Ποιο τραγούδι παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένο στην καρδιά σου; Δηλαδή όσες φορές και να το ερμηνεύσεις να σε διακατέχει μια ατέρμονη συγκίνηση σε σημείο ακόμη και να “ηδονίζεσαι” ψυχή και σώματι; Και γιατί;
Αλεξία Χιώτη: Σίγουρα είναι περισσότερα από ένα, αλλά το “χίλιες βραδιές” της θρυλικής Τζένης Βάνου, εξάλλου το τραγούδησα και στο the “Voice 2020..” Αυτό έχει γράψει μέσα μου, το είχα βιώσει, “χίλιες βραδιές θα μ’αρνηθείς, χίλιες θα με ζητήσεις” και πραγματικά αυτός ο άνθρωπος επέστρεψε, αλλά η πόρτα στη ζωή μου είχε κλείσει για τον ίδιο οριστικά… Δεν γυρίζω ποτέ στο παρελθόν…
Κώστας Πρώιμος: Ποια στιγμή στην καλλιτεχνική σου καριέρα έχεις αποτιμήσει ως την καλύτερη και ποια έχει “αποκρυσταλλωθεί” στην μνήμη σου ως η χειρότερη:
Αλεξία Χιώτη:… Κοίτα, κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή μαθαίνω και κάτι καινούριο, ποτέ καμία βραδιά δεν είναι ίδια με την προηγούμενη, ούτε καν οι στιγμές της ζωής μας. Θα μπορούσα να ξεχωρίσω ιδιαίτερες και τιμητικές συνεργασίες που είχα, οι οποίες ασφαλώς και μου έχουν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, όπως με την Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Θέμη Αδαμαντίδη, τον Ματθαίο Γιαννούλη, επίσης νέες παραστάσεις αποκόμισα στην Αγγλία, και συγκεκριμένα όταν δούλεψα σε μαγαζί (Αnemos Taverna) στο Λονδίνο, μαζί με την Καίτη Λιάπη, τον Βασίλη Φωτόπουλο, τον Φάνη Μεζίνη, τον Γιώργο τον Γεράσιμο, και την Στέλλα Αβραάμ την εργοδότρια μας. Εξαιρετικοί συνεργάτες αλλά και άνθρωποι, όλοι τους.
Κώστας Πρώιμος: Δυστυχώς το ξέσπασμα της επιδημίας “φρενάρισε” απότομα και τη δική σου επαγγελματική πορεία, εκείνη την περίοδο…
Αλεξία Χιώτη: Μα, είχαμε δεθεί όλοι πολύ, ως ομάδα, αγαπούσαμε τη δουλειά μας, ήμασταν ο ένας για τον άλλον και αυτό το εισέπραττε ο κόσμος και μας είχε αποδεχτεί απόλυτα. Πράγματι, με το ξέσπασμα του κορονοίού η ζωή μας άλλαξε απότομα από τη μία στιγμή στην άλλη, αντιμετωπίζοντας μια πρωτόγνωρη δυστοπία. Σκέψου ότι δεν έβρισκα τις πρώτες μέρες πτήση για να επιστρέψω στην Ελλάδα…
Κώστας Πρώιμος: Οι άνευ προηγουμένου υγειονομικές συνθήκες επέβαλλαν και τους παρατεταμένους εγκλεισμούς, οι οποίοι “κατεδάφισαν” σχεδόν τα πάντα… Ο δικός σας χώρος επλήγη σφόδρα καθώς όλες οι δραστηριότητες έπαψαν. Πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση για μια καλλιτέχνιδα η οποία προφανώς βλέπει τα έσοδα της να περιορίζονται ιδιαιτέρως και συνάμα να είναι και ως προς το δημιουργικό και εκφραστικό της κομμάτι εγκλωβισμένη;
Αλεξία Χιώτη: Καταρχήν έχουμε αποκοπεί από τον κόσμο. Δεν υφίσταται πλέον αυτός ο δίαυλος επικοινωνίας και καλλιτεχνικού συγχρωτισμού μεταξύ τραγουδιστή και ακροατή ή θαμώνα – θαυμαστή. Αυτό αποτελεί κοινή διαπίστωση με όλους τους συναδέλφους μου που επικοινωνώ, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, στο εξωτερικό και στην περιοχή μας. Έχουμε τρομερή όρεξη για δουλειά η οποία δεν υπάρχει. Εδώ και ενάμιση χρόνο νιώθουμε όλοι στον καλλιτεχνικό χώρο παραγκωνισμένοι, φυσικά δεν έχει συμβεί αυτό ηθελημένα, αλλά έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Επειδή έθιξες εύστοχα το θέμα το οικονομικό, αισθάνομαι τυχερή που ζω στους δικούς μου, τον πατέρα μου και τη μητέρα μου Είμαι μόνη μου και χωρίς εισοδήματα εδώ και ενάμιση χρόνο, αν είχα να αντιμετωπίσω ενοίκια και λοιπά λειτουργικά έξοδα δεν ξέρω τι θα έκανα. Με το που γύρισα στην Ελλάδα, δεν έχω παραβλέψει να συμπληρώσω καμία μα καμία αίτηση μέσω ΑΣΕΠ. Κυνηγάω τα πάντα, εξάμηνα, εικοσιτετράμηνα, γιατί το μέλλον είναι αβέβαιο. Κανείς δεν είναι σε θέση να μας εγγυηθεί άμεσα την επιστροφή στην περίφημη κανονικότητα. Καλή η μουσική, φοβερή και αστείρευτη η αγάπη για το τραγούδι, όμως έχω κατά νου και τον βιοπορισμό που ίσως γίνει εφικτός με άλλες δουλειές, σε διαφορετικούς κλάδους απασχόλησης. Δεν τη φοβάμαι τη εργασία, έχω δουλέψει και σε ανταλλακτικά αυτοκινήτων, και γραμματέας σε ιατρείο…
Κώστας Πρώιμος: Αν υποθέσουμε πως, σύντομα επανερχόμαστε σε μια πιο φυσιολογική λειτουργία σε πολλές κοινωνικές και επαγγελματικές πτυχές. Έχεις κάποιο προσωπικό πλάνο, έστω στο συρτάρι έτοιμο; ώστε να το εφαρμόσεις όταν οι συνθήκες το ευνοήσουν;
Αλεξία Χιώτη: Εντάξει, ήδη, δόξα το θεό, έχει αρχίσει και χτυπάει το τηλέφωνο, κλείνουμε δουλειές σιγά-σιγά, αυτό είναι το ζητούμενο. Σίγουρα στόχο μου αποτελεί η συνέχεια στη δισκογραφία, κάτι που είχα ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια, τώρα θα κυκλοφορήσει και ένα τραγούδι το οποίο συνέθεσα εγώ, σε στίχους του δημοσιογράφου γνωστού μουσικού παραγωγού και παρουσιαστή Βασίλη Παναγή.
Κώστας Πρώιμος: Να αναφερθούμε λίγο στο διάσημο και ανά την Ελλάδα τηλεοπτικό σόου “the voice”. Άξιζε όλη αυτή η έκθεση και υποβολή του εαυτού σου σε διάφορες δοκιμασίες; Έχεις αποτιμήσει κέρδη και ζημίες από την εν λόγω Παραγωγή;
Αλεξία Χιώτη: Να σου πω την αλήθεια, όταν χτύπησε το τηλέφωνο και μου έγινε η σχετική πρόταση από την Παραγωγή (και τους ευχαριστώ πολύ) για να λάβω μέρος, ξαφνιάστηκα και δεν το πολυήθελα. Δεν είπα το ναι αμέσως. Μου είπαν να πάρω λίγο το χρόνο μου και να τους απαντήσω. Το συζήτησα με τους οικείους μου αλλά ο άνθρωπος που τελικά με έπεισε ήταν η μητέρα μου. Τα επιχειρήματα της ήταν λογικά, αφού μου είπε: “κορίτσι μου είσαι μια επαγγελματίας τραγουδίστρια, με εμπειρίες, οπότε πήγαινε και ποτέ δεν ξέρεις”. Αυτό που οι τηλεθεατές παρακολουθούν και διαρκεί ενάμιση με δύο λεπτά, σε εμάς έχει στοιχίσει ένα δεκαπεντάωρο τρομερού άγχους και σωματικής κόπωσης. Πασχίζεις αν θες αυτό που θα βγει να είναι 99% άρτιο. Βέβαια με το που μπαίνεις στο studio και “γράφεις” τα ξεχνάς όλα, το κεφάλι σου αδειάζει και προσηλώνεσαι στο στόχο, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το λες: Τώρα ήρθε η στιγμή μου! Αυτό θα μείνει για πάντα και θες να αισθάνεσαι υπερήφανος για την ερμηνεία και την απόδοση. Αν με ρωτούσες πάντως θα σου έλεγα με σιγουριά πως δεν θα το ξαναεπιχειρούσα…
Κώστας Πρώιμος: Αν σου παρουσιαζόταν μια πραγματικά καλή επαγγελματική ευκαιρία, στο εξωτερικό, θα άφηνες πίσω την Ελλάδα επί μακρόν;
Αλεξία Χιώτη: Είμαι νέα κοπέλα και αγαπάω την Ελλάδα, μου αρέσει πολύ το λαϊκό καλό τραγούδι, θα το σκεφτόμουν δύο και τρεις φορές πριν το αποφασίσω. Γιατί θέλω να μείνω στην χώρα μου και να δημιουργήσω εδώ. Να κυνηγήσω το όνειρο μου εντός, με την ορχήστρα μας και τις περιοδείες μας. Από την άλλη επειδή πήγα στο πρόσφατο παρελθόν όπως προείπα στο εξωτερικό για λίγο αλλά έμεινα πολύ, δεν ξέρω, αν εδώ ερχόταν το τέλμα και μου έμενε ως τελευταία επιλογή ίσως τελικά και να το επιχειρούσα… Αναμφισβήτητα αν σου τύχει μια καλή πρόταση, διέρχεσαι σε ένα κομβικό σημείο όπου οφείλεις να ζυγίσεις με προσοχή τι θα κερδίσεις από τη μία, (αν δηλαδή μεταναστεύσεις στο εξωτερικό) και τι θα χάσεις….
Κώστας Πρώιμος: Αν γύριζες πίσω στο χρόνο θα άλλαζες κάτι; ενδεχομένως επιλέγοντας συνεργασίες διαφορετικές;
Αλεξία Χιώτη: Ναι, αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, ορισμένες συνεργασίες, γνωρίζοντας την έκβαση τους δεν θα τις έκανα ποτέ… Δεν αναφέρομαι σε συναδέλφους, ούτε και σε εργοδότες για να μην παρεξηγηθώ…
Κώστας Πρώιμος: Ποιους Έλληνες “παλιούς” ερμηνευτές θαυμάζεις;
Αλεξία Χιώτη: Η Τζένη Βάνου η οποία ήταν και η δασκάλα μου τρόπον τινά, καθώς από μικρό παιδί έβαζα δίσκους της και τραγουδούσα “μαζί της”. Χάρηκα πάρα πολύ και ευχαριστώ και τον Μαέστρο μας Θοδωρή Ντάρμα στην οντισιόν που μου έδωσε τελικά το “χίλιες βραδιές” γιατί με αυτό ήθελα να διαγωνιστώ. Θαυμάζω την Μαρινέλλα, τον Καζαντζίδη, την Ελένη Βιτάλη την Χάρις Αλεξίου, τον Στράτο Διονυσίου, την Λίτσα Διαμάντη, πραγματικά εμείς οι νεότεροι είμαστε αφάνταστα τυχεροί που έχουμε ως πρότυπα αυτούς και άλλους φυσικά θρυλικούς ερμηνευτές του λαϊκού ρεπερτορίου.Όλα αυτά τα ακούσματα συνθέτουν ένα τεράστιο και μοναδικό μουσικό Πανεπιστήμιο, μέσω της δισκογραφίας αλλά και της βιβλιογραφίας.Είναι χρέος μας να κρατήσουμε ζωντανό το λαϊκό τραγούδι.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
