“Αν έχεις υποχρέωση σε κάποιον να του πάρεις ένα κουτί σοκολατάκια”, δηλώνει ο γνωστός Ποινικολόγος Γιώργος Γεωργόπουλος στην συνέντευξη που παρέθεσε στον Κώστα Πρώιμο αναδεικνύοντας με εύστοχο χιούμορ μια από τις σοβαρότερες και διαχρονικές παθογένειες της αυτοδιοικητικής σκηνής που σχετίζονται με τα κίβδηλα πολιτικά κριτήρια αξιολόγησης και εκλογής υποψηφίων. Αν και γιος του δημάρχου Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλου θέλει να συγκαταλέγεται στους αυστηρούς κριτές του πολιτικού του έργου…
Κώστας Πρώιμος: Είθισται “το μήλο να πέφτει κάτω από τη μηλιά”. Ωστόσο απέχετε διακριτικά από την αυτοδιοικητική πολιτική σκηνή. Είστε απόλυτος σε αυτή την στάση;
Γιώργος Γεωργόπουλος: Κατ αρχάς σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση στην όμορφη και εποικοδομητική αυτή συζήτηση. Η ενασχόληση του πατέρα μου με τα κοινά σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης υπήρχε στο σπίτι μας πριν εγώ γεννηθώ. Οπότε μιλάμε για μια διαδρομή του στην τοπική αυτοδιοίκηση σχεδόν 40 χρόνια. Μια διαδρομή ανιδιοτελούς προσφοράς, διότι όπως γνωρίζουν καλά όσοι ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση, μπαίνεις φτωχός και βγαίνεις από αυτή φτωχότερος. Ωστόσο βγαίνεις πιο γεμάτος από άποψη προσφοράς στον τόπο σου και το συνάνθρωπο. Έτσι, μπορώ να πω ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα με την πολιτική στο σπίτι μου. Όταν κανείς μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη και ο γονιός του έχει τιμηθεί από τους συνδημότες του με ένα αξίωμα στην τοπική αυτοδιοίκηση, η διαχείριση της έντονης κριτικής και της εικόνας σου προς τα έξω είναι κάτι που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και ισορροπίες. Ανέκαθεν όμως ήμουν ασυμβίβαστος και δεν έμπαινα σε καλούπια. Ασχολήθηκα με το φοιτητικό συνδικαλισμό κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, όμως μετά το πέρας τους και την εκκίνηση της επαγγελματικής σταδιοδρομίας μου καμία σκέψη δεν μου πέρασε από το μυαλό για ενασχόληση με τα κοινά. Υπάρχουν πολλοί συντοπίτες μας που με ρωτούν αν σκοπεύω να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση στο άμεσο μέλλον. Ωστόσο η απάντησή μου είναι αρνητική, τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον. Αγαπώ τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα, αλλά προτιμώ να προσφέρω σε αυτόν με άλλους τρόπους, όπως η συμμετοχή σε συλλόγους ή η συνδρομή συλλογικών δράσεων που κινητοποιούνται από τοπικούς φορείς. Εξάλλου η δουλειά μου είναι πολύ απαιτητική και ο χρόνος που δαπανώ για αυτήν αρκετός. Καθημερινά τα τελευταία 12 χρόνια βρίσκομαι σε ακροατήρια από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, γεγονός που δεν θα μου επέτρεπε να ασχοληθώ αποτελεσματικά με τα κοινά του τόπου μου. Και είμαι της λογικής πως αν κάτι δεν μπορείς να το κάνεις επαρκώς, μην το κάνεις καθόλου. Με τον πατέρα μου εξάλλου είμαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. Θεωρώ πως, όσο μπορώ να τον κρίνω αντικειμενικά, είναι ένας άνθρωπος που γεννήθηκε για να ασχολείται με τα κοινά ενεργά. Του δίνει δύναμη αυτή η ενασχόληση καθώς είναι άνθρωπος δημιουργικός και της προσφοράς.
► Πάντως συνεχίζετε ακάθεκτος να εκδηλώνετε την λατρεία σας στους αγώνες δρόμου. Ποια είναι τα προσωπικά – καλοκαιρινά αγωνιστικά σας σχέδια;
Γιώργος Γεωργόπουλος: Η ενασχόλησή μου με τους αγώνες δρόμου μετρά περίπου 10 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια έχω συμμετάσχει σε δεκάδες αγώνες δρόμου κάτω των 42 χλμ. σε όλη την Ελλάδα, σε πέντε κλασσικούς μαραθώνιους στην πασίγνωστη κλασσική διαδρομή 42 χλμ. και σε έναν υπερμαραθώνιο 50 χλμ.. Δυστυχώς η απαιτητική μου δουλειά χρόνο με το χρόνο με άφησε πίσω στις προπονήσεις. Όμως εδώ και αρκετό καιρό έχω μπει σε πορεία ανάκαμψης και έχω ξεκινήσει ξανά εντατικές προπονήσεις για να επανέλθω δριμύτερος. Επόμενος στόχος είναι ο εξαιρετικός αγώνας των γειτόνων μας στην όμορφη Ύδρα, το Hydras Trail στις 8 και 9 Απριλίου 2023. Πρόκειται για έναν πολύ επιτυχημένο ορεινό αγώνα, ιδιαίτερης δυσκολίας, που αναδεικνύει και τις ομορφιές του νησιού της Ύδρας. Στη διοργάνωση αυτή θα αγωνιστώ στον αγώνα των 18 χλμ. ορεινού τρεξίματος. Στόχος μου παραμένει σταθερά ο κλασσικός μαραθώνιος της Αθήνας τον προσεχή Νοέμβριο, ενώ δεν παραλείπω και την ενασχόλησή μου με το ποδήλατο.
► Εκτιμάτε πως η Ερμιονίδα μπορεί να φιγουράρει στον χάρτη των διεθνών αθλητικών δρώμενων;
Γιώργος Γεωργόπουλος: Για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, όχι άδικα φυσικά, θα σας πω ότι η Ερμιονίδα είναι προικισμένη έτσι ώστε να μπορεί να συνδυάζει τη διοργάνωση πολλών συλλογικών και ατομικών αθλημάτων. Συνδυάζει το βουνό και τη θάλασσα, το επίπεδο και το ανηφορικό τερέν, την ανοιχτή και την κλειστή θάλασσα. Χαίρομαι γιατί βλέπω ότι νέα αθλήματα όπως η αναρρίχηση κάνουν την εμφάνισή τους στον τόπο μας και το αναφέρω αυτό με αφορμή το 2ο πανελλήνιο πρωτάθλημα αναρρίχησης που διεξήχθη με απόλυτη επιτυχία πριν λίγες ημέρες στο Καταφύκι. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες για αθλήματα τόσο σε βουνό, όσο και σε θάλασσα, όπως αγώνες δρόμου τόσο σε άσφαλτο όσο και σε βουνό, αγώνες κολύμβησης, τρίαθλα, αγώνες θαλάσσιων μηχανοκίνητων σπορ, θαλασσίου σκι, πέρα φυσικά από τα πολύ διαδεδομένα αθλήματα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ. Ίσως παραλείπω κάποια ιδέα για κάποιο άθλημα και να με συγχωρείτε για αυτό, αλλά θεωρώ ότι η Ερμιονίδα είναι ένας τόπος ιδανικός και για αυτό. Οι ιδέες φυσικά είναι καλές αρκεί να υπάρχει δυνατότητα και διάθεση υλοποίησης. Και για να γίνει αυτό απαιτείται συνεργασία, ιδέες, χρήματα και εθελοντές. Οι αθλητές που ακολουθούν και παρακολουθούν ένα άθλημα θα συμμετάσχουν εάν δουν ότι είναι μια καλή και υγιής διοργάνωση. Και η συμμετοχή μπορεί να γίνει από κάθε σημείο της γης. Αυτό προσφέρει πολύπλευρα οφέλη στην περιοχή μας. Ελπίζω με συνεργασία και ιδέες να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι δυνατότητες της Ερμιονίδας και στο κομμάτι της διοργάνωσης αθλητικών δρώμενων διεθνούς εμβέλειας, τα οποία είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν και στον τόπο μας άνθρωποι για να τα υποστηρίξουν και να τα δούμε στο προσεχές μέλλον.
► Κακά τα ψέματα, έχουμε εισέλθει ως χώρα σε μια περίοδο έντονης αμφισβήτησης και του θεσμού της δικαιοσύνης. Το έχετε εντοπίσει; Τις πταίει κύριε Γεωργόπουλε;
Γιώργος Γεωργόπουλος: Έχουμε εισέλθει όντως και σε αυτό. Είναι γεγονός. Το έχω εντοπίσει και το εισπράττω πολύ συχνά από ορισμένους πολίτες που μου λένε «δεν υπάρχει δικαιοσύνη» όταν θεωρούν πως αδικήθηκαν ή όταν η δικαιοσύνη καθυστερεί να εκδώσει μια απόφαση για αυτούς. Η μεγαλύτερη παθογένεια έγκειται στην καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης. Αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο και διαχρονικότερο καρκίνωμα της δικαιοσύνης. Και αυτό δημιουργεί και τη μεγαλύτερη αμφισβήτηση στον κόσμο. Έχουμε ως χώρα στη συντριπτική τους πλειοψηφία εξαιρετικούς δικαστές και εισαγγελείς. Όμως, τι μπορεί να κάνει ένας δικαστής ή ένας εισαγγελέας όταν το πινάκιο εγγραφής υποθέσεων μιας ημέρας μπορεί να είναι «φορτωμένο» με 30 και 40 υποθέσεις ή και πάρα πάνω; Οι δικαστικοί υπάλληλοι από την άλλη σε συνεργασία με τους δικαστές και με εμάς τους δικηγόρους, προσπαθούν να επιταχύνουν τις όποιες διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης μπορούν (πχ γρηγορότερη δημοσίευση αποφάσεων). Και αυτό όμως δεν αρκεί. Οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, κτίρια και προσωπικό έπονται. Ο κόσμος εισπράττει από τη δικαιοσύνη το πρακτικό κομμάτι, δηλαδή πόσα χρόνια θα καθυστερήσει να δικαστεί η υπόθεσή του. Δεν ασχολείται τόσο πολύ με τις κακοτεχνίες και τις ελλείψεις των δικαστικών μεγάρων ή εάν δεν έχουν θέρμανση ή ψύξη για όσους εργαζόμαστε εκεί ή εάν δεν υπάρχει πρόσβαση για ΑΜΕΑ. Ένα άλλο φυσικά πολύ σημαντικό ζήτημα που αφορά τη σχέση πολίτη και κράτους δικαίου είναι το πλαίσιο ποινών για πολλά και σοβαρά ποινικά αδικήματα. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης τελευταία έχει κάνει γενναία βήματα με την αυστηροποίηση των ποινών σε εγκλήματα που δυστυχώς έγιναν «διάσημα» λόγω των πολλαπλών τραγικών υποθέσεων που έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη τελευταία.
► Σε ποια περίπτωση θα αποτολμούσατε να μην ψηφίσετε τον… πατέρα σας ως δήμαρχο; Έχει χρειαστεί να του ασκήσετε αυστηρή κριτική;
Γιώργος Γεωργόπουλος: Δεν θα ψήφιζα αυτόν που δεν θα είχε όραμα, ρεαλιστικό πρόγραμμα και στόχους, που θα ήταν ανεπαρκής, ανίκανος, ψεύτης ή ανήθικος, που θα είχε δείξει εμπράκτως (είτε είχε δοκιμαστεί στη θέση του δημάρχου είτε όχι) ότι δεν μπορεί γιατί τα στοιχεία του χαρακτήρα του τον κάνουν να αδυνατεί να ανταποκριθεί σε αυτό το δύσκολο ρόλο, που τα πάθη και οι εξαρτήσεις του από πρόσωπα ή καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν έναν τόπο σε ομηρία. Και τέλος δεν θα ψήφιζα αυτόν που παραμονή των εκλογών θα ανακάλυπτε την κοινωνικότητα του και θα έβγαινε σαν το σαλιγκάρι μετά τη βροχή για να παραστήσει το σωτήρα. Επειδή ευτυχώς τίποτα από τα πάρα πάνω δεν έχει ο πατέρας μου, για τους λόγους αυτούς θα τον ψήφιζα ξανά και ξανά ακόμη και αν δεν ήταν πατέρας μου. Ακούω πολλές φορές ειδικά σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης τη φράση «θα ψηφίζω τον τάδε γιατί του έχω υποχρέωση». Αν του έχεις υποχρέωση να του πάρεις δώρο ένα κουτί σοκολατάκια. Είναι εγκληματικό να υποθηκεύει κανείς τις τύχες των συντοπιτών του και μιας περιοχής “διαμάντι” για μια δημαρχιακή θητεία σε πρόσωπα που δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι αν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο έργο του δημάρχου. Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν. Ούτε έργα που γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη (ή με την αποστολή ενός e mail), ούτε λύνονται προβλήματα σε μια δημαρχιακή θητεία που παραμένουν άλυτα επί δεκαετίες. Και λάθη θα γίνουν και παραλείψεις θα υπάρξουν. Θα εκτελεστούν όμως και έργα. Και αν δεν λειτουργούμε με παρωπίδες, μπορούμε να δούμε τη διαφορά, να κρίνουμε και να συγκρίνουμε το παρελθόν και το παρόν. Αυτό που μπορώ εγώ να εισφέρω με ειλικρίνεια για την πρώτη αυτή θητεία του πατέρα μου είναι ο αγώνας και η αγωνία για τον τόπο μας. Είδα ένα δήμαρχο μαχητικό, δημιουργικό, δυναμικό, φιλικό, με ευαισθησίες, κοινωνικό. Ένα δήμαρχο ιδανικό θα έλεγα. Είδα την προσπάθειά του για να δίνει λύσεις μαζί με τους συνεργάτες του. Είδα τη «μάχη» ενάντια στο τέρας της γραφειοκρατίας που ακούμε από πριν γεννηθούμε στην Ελλάδα και που όχι μόνο υπάρχει και πλήττει και τους δήμους αλλά τους μαστίζει ιδιαίτερα. Είδα τις διαρκείς επισκέψεις και οχλήσεις του σε κρατικούς φορείς για θέματα που μας αφορούν ως περιοχή. Είδα τη μηδενική του ανοχή σε ζητήματα δυσφήμισης και προσβολής του τόπου μας. Είδα την αγάπη του για τον τόπο μας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του τόπου μας σαν να αποτελούν αποκλειστικά προσωπικό του πρόβλημα.
Αλήθεια, τι δήμαρχο ονειρευόμαστε άραγε για τον τόπο μας; Έναν άνθρωπο που να μας μιλάει, να ασχολείται με τα προβλήματά μας, να είναι δυναμικός και να προσπαθεί να μας δίνει λύσεις βελτιώνοντας την καθημερινότητά μας. Εγώ λοιπόν, ως δημότης, αυτό το δήμαρχο βλέπω και αυτό το δήμαρχο θα επέλεγα και στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές για να μπορέσει να συνεχίσει το έργο του. Για τον πατέρα μου εμείς, η στενή του οικογένεια, είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές. Πιο αυστηροί και από τον πιο αυστηρό κριτή και ίσως άδικοι μερικές φορές μαζί του. Όμως θεωρώ ότι πιο αγνή κριτική από αυτή των ανθρώπων που πραγματικά σε αγαπούν δεν υπάρχει. Προσωπικά, αν με ρωτάτε, θέλω να παραμείνει ο πατέρας μου υγιής και δημιουργικός. Διότι σε διαπροσωπικό επίπεδο, έχει παραμείνει ο ίδιος, απλός και κοινωνικός άνθρωπος που ήταν πάντα. Με αγάπη και προσφορά στον τόπο του και το συνάνθρωπο. Ένας άψογος πατέρας και σύζυγος και ένας καταπληκτικός παππούς για τις κόρες μου.
Ακολουθήστε την Ενημέρωση Πελοποννήσου στο Facebook και στο Google News
Ειδήσεις από: Ναύπλιο – Άργος – Ερμιονίδα – Τρίπολη –Κορινθία – Αθλητικά – Άρθρα – Αποκλειστικές Έρευνες και Συνεντεύξεις.
