Υπήρξε ρεπόρτερ από νεαρή ηλικία στη γενέτειρα της την Μολδαβία. Έζησε από κοντά τη φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία. Αποφάσισε σε μια νύχτα να αλλάξει τη ζωή της και να γευτεί από κοντά τις χαρές και να απολαύσει τις ομορφιές του επίγειου παραδείσου όπως η ίδια αποκαλεί την Ελλάδα. Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε από τις τοποθετήσεις της Tanya Begu στην ακόλουθη συνέντευξη που ευγενώς παραχώρησε στην “Ενημέρωση της Περ, Πελοποννήσου”.
Κώστας Πρώιμος: Έχετε εργαστεί ως δημοσιογράφος. Θυμάστε τις πιο δυνατές σας στιγμές, πού να έχουν χαραχτεί στη μνήμη σας;
Τanya Begu: Υπήρξα δημοσιογράφος τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου. Άρχισα να δουλεύω στην τηλεόραση από την ηλικία των 16 – 17 χρόνων, στην αρχή ως ανταποκρίτρια κι έπειτα ως εκφωνήτρια ειδήσεων. Η στιγμή της επαγγελματικής μου καριέρας που έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου είναι όταν έπαιρνα συνεντεύξεις από τους πιο διάσημους ανθρώπους της πόλης και της χώρας μου ενώ ταυτόχρονα οι συμμαθητές μου πήγαιναν ακόμη στο σχολείο. Δούλευα στο στούντιο πίσω από τις κάμερες και μου φαινόταν ότι είχα βρει στα αλήθεια το σκοπό της ζωής και το πάθος μου. Ήμουν το πιο ευτυχισμένο παιδί στην εφηβεία. Συνέχισα την καριέρα μου με μετακινήσεις από χώρα σε χώρα. Η αρχή του ταξιδιού μου ήταν η Μολδαβία, η χώρα όπου γεννήθηκα. Έπειτα, μετακόμισα στην Ουκρανία σε μια πανέμορφη πόλη στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Ωστόσο, όταν άρχισα να εργάζομαι εκεί ξέσπασε η επανάσταση (2014), έτσι, πήρα την απόφαση να φύγω. Αλλά η στρατιωτική ατζέντα με οδήγησε πολύ σύντομα στην επόμενη φάση.
► Η Δημοσιογραφία είναι μια συναρπαστική ενδιαφέρουσα αλλά και μερικές φορές επικίνδυνη ενασχόληση. Εσείς γιατί διακόψατε;
Tanya Begu: Στη Ρωσία ως δημοσιογράφος κάλυψα την κατάσταση στη Μαύρη Θάλασσα, σε χώρες του ΝΑΤΟ, στα ουκρανικά και ρωσικά σύνορα, σε μια περίοδο που η ένταση στην περιοχή όλο και αυξανόταν. Μετά άλλαξα κατεύθυνση και άρχισα να καλύπτω τις διαμάχες στη Μέση Ανατολή. Τον πόλεμο στη Συρία, την τραγωδία στη Λιβύη, τον λιμό στην Υεμένη, το άσβεστο μίσος και τις συγκρούσεις ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αντέξει κάποιος ψυχολογικά την τεράστια ροή τέτοιων ειδήσεων ακόμη και αν δεν είναι πολεμικός ανταποκριτής. Δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεσαι στο επίκεντρο της ανθρώπινης δυστυχίας για να αρχίσεις να υποφέρεις. Μάλλον είμαι πολύ δεκτική για αυτή τη δουλειά. Κυρίως αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια ενός χρόνου, όταν κάλυπτα τα γεγονότα της Μέσης Ανατολής, κατοικούσα στη Δημοκρατία του Ντονέτσκ (2017-2018) όπου ένιωσα σε όλη του την έκταση τι είναι βομβαρδισμοί και εκρήξεις στη διαχωριστική γραμμή, οι οποίοι ακούγονταν στην καρδιά της πόλης. Αποδείχθηκε ότι ήταν κάτι σαν 3D πραγματικότητα αφού την ίδια στιγμή που έγραφα για τον πόλεμο στη Συρία οι βόμβες της Ουκρανίας έσκαγαν γύρω μου. Για αυτόν ακριβώς το λόγο τα παράτησα και εγκατέλειψα τη δημοσιογραφία. Υπάρχει τόσος πολύς πόνος και βάσανα και στις δυο πλευρές των εμπολέμων. Σήμερα πια συνειδητοποιώ ότι πήρα την πιο σωστή απόφαση στην κατάλληλη στιγμή, αφού οι καταστάσεις στον κόσμο γύρω μου πάνε προς το χειρότερο. Ούτε θα το έκανα ούτε θα άντεχα να δουλεύω στις συνθήκες της σύγχρονης διαμάχης. Έτσι, βρήκα διέξοδο στη μουσική – έγινα DJ- και στην ιστιοπλοΐα. Αλήθεια, θα μπορούσε να υπάρχει ιστιοπλοΐα χωρίς την Ελλάδα; Με αυτές τις σκέψεις έφτασα στη χώρα σας πριν δύο χρόνια και την ερωτεύτηκα με όλη μου την καρδιά.
► Προφανώς ήδη αναφέρατε κάποια από τα ισχυρά κίνητρα που οδήγησαν εσάς και τον σύντροφο σας, να κάνετε μια νέα αρχή επιλέγοντας για τόπο μόνιμης κατοικίας το Πόρτοχελι;
Tanya Begu: Όταν τελικά αποφάσισα να αφήσω πίσω μου τη γη των προγόνων μου και να εγκατασταθώ στην Ευρώπη, η επιλογή της χώρας ήταν ξεκάθαρη στο μυαλό μου! Και συνέβη η ευχάριστη συγκυρία ώστε οι φίλοι μου, φανατικοί εραστές της θάλασσας και των γιοτ όπως κι εγώ, να στήσουν μια θαυμάσια επιχείρηση, να δημιουργήσουν κάτι σαν ένα υδάτινο χωριό που αποτελείται από σκάφη – κατοικίες. Φυσικά δεν μπορούσα να αρνηθώ την προσφορά να δουλεύω μαζί τους! Tα τελευταία χρόνια η πανέμορφη Ελλάδα, η θάλασσα και η ήρεμη δουλειά αποτελούν το όνειρό μου, η ζωή ακριβώς που ανέκαθεν ήθελα να ζήσω! Και πολλοί άλλοι άνθρωποι ονειρεύονται κάτι παρόμοιο, ακόμη και από άλλες χώρες της Ενωμένης Ευρώπης! Χάρη σε αυτό το επιχειρηματικό μας σχέδιο θα είμαι σε θέση να εξυπηρετώ οποιονδήποτε επιθυμεί να πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο. Δεν πρόκειται για έναν επίγειο παράδεισο σε αντιπαράθεση με την ατελείωτη στρατιωτική και πολιτική ατζέντα;
► Ποια είναι η γνώμη σας για τους Έλληνες;
Tanya Begu: Τόσο ομαλά έφτασα στην τελευταία σας ερώτηση, τη γνώμη μου για τους Έλληνες. Ξέρετε, αυτός είναι ο πιο σημαντικός λόγος που βρίσκομαι εδώ. Μοιάζω πολύ με τους Έλληνες (όπως τουλάχιστον νομίζω). Δεν μου αρέσουν οι βιασύνες, αγαπώ και ανέχομαι άνετα τη ζέστη, μπορώ να περιμένω ήρεμα μέχρι κάτι να ολοκληρωθεί και, τέλος, λατρεύω τον μεσημεριανό υπνάκο! Και χωρίς να αστειεύομαι, το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν η αποδοχή και η προθυμία για βοήθεια από την πλευρά των Ελλήνων. Ευγενικοί και φιλόξενοι άνθρωποι, και δεν έχει σημασία το πού – σε μια ταβέρνα ή στην αστυνομία. Πιστέψτε με, αυτό μας εντυπωσιάζει και μας εκπλήσσει όλους εμάς τους ανθρώπους από την πρώην ΕΣΣΔ!
- Γεννήθηκα στη Μολδαβία μέσα στο κατακαλόκαιρο του 1989. Το σχολείο, το Ινστιτούτο και η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση ήταν στη Μολδαβία. Το 2011 μετακόμισα στην Οδησσό, στην Ουκρανία. Από εκεί έφυγα το 2014 και έζησα στη Ρωσία, στη χερσόνησο της Κριμαίας, στη Σεβαστούπολη. Ένα χρόνο πέρασα στη Δημοκρατία του Ντονέτσκ. Στις αρχές του Μαρτίου του 2022 άφησα την Κριμαία για την Ενωμένη Ευρώπη. Έμεινα και στη Γερμανία για ένα χρόνο αλλά κάνει πολύ κρύο εκεί πέρα και δεν έχει μεσημεριανό υπνάκο. Το υπόλοιπο της ιστορίας το ξέρετε πλέον.
Ακολουθήστε και διαβάστε τις ειδήσεις μας στο Google news
– Στη σελίδα μας στο Facebook
– Στην ομάδα
