Ναύπλιο: Τα ξηροκάρπια, το παγκάκι, η σκούπα και το φαράσι...

Ηλιόλουστη Κυριακή, ό,τι καλύτερο για βόλτα στο λιμάνι του Ναυπλίου, για να πιεις τον καφέ σου και να ατενίζεις το μοναδικό Μπούρτζι. Αν προτιμάς να αράξεις σε κάποιο από τα διαθέσιμα παγκάκια μερικές φορές ίσως κάνεις και την καλύτερη επιλογή. Με την προϋπόθεση βεβαίως, ότι ο προηγούμενος καθήμενος είχε αφήσει τον χώρο καθαρό…

Από τα πέντε – έξι παγκάκια στα οποία πραγματοποιήσαμε αυτοψία σήμερα, μονάχα ένα ήταν σε κατάσταση αρκετά βρώμικη και επικίνδυνη. Βρώμικη, γιατί ήταν πεταμένα παντού στο έδαφος εκατοντάδες ξηροκάρπια και ταυτόχρονα επικίνδυνη διότι όποιος τα πατήσει και “χαζεύει” το Μπούρτζι, είναι σίγουρο ότι θα γλιστρήσει, με αποτέλεσμα να “φιλήσει” με πάθος τα πλακάκια…

Δυστυχώς για εμάς τους υπόλοιπους, το μηχάνημα που “φυτεύει” στοιχειώδεις τρόπους καλής συμπεριφοράς στον άνθρωπο δεν έχει ακόμα εφευρεθεί. Εκτός αν η CIA το κρατάει μυστικό μαζί με τους ιπτάμενους δίσκους, θα πρέπει να βρεθεί μια λύση έστω πρόχειρη για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Φυσικά, όσοι από εσάς σκεφτήκατε ότι η κυρία Ντίνα θα πεταγόταν πίσω από κάποιον φοίνικα με σκούπα και φαράσι ώστε να δίνει εντολή για τον άμεσο καθαρισμό του χώρου και να κατσαδιάζει τους «βρωμοξηροκαρπίτες» θεωρώ ότι έχετε τρελαθεί. Εννοείται πως η λύση για ατομικό φαράσι το οποίο θα έχουμε μαζί μας για τις βόλτες μας δεν ενδείκνυται ως ιδιαιτέρως χρηστική.

Ίσως τελικά η μόνη λύση να είναι μπροστά στα μάτια μας. Παίρνοντας για παράδειγμα, τις χάρτινες σακούλες – φαράσι για τις ακαθαρσίες του σκύλου μας που είχε τοποθετήσει η προηγουμένη Δημοτική Αρχή. Θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε αντίστοιχες κατασκευές, που θα αναγράφουν λιτά “Καθάρισε το μόνος σου”. Σε στρατηγικά σημεία μέσα στην πόλη του Ναυπλίου. Το ίδιο να κάνουμε και με τα ατομικά τασάκια για τις παραλίες μας. Τοποθετημένα στην είσοδο της κάθε πλαζ με την επιγραφή “Μην φυτεύετε γόπες στην άμμο”. Οι μόνες γόπες που θα έπρεπε να έχουμε επαφή είναι αυτές της θαλάσσης…