του Χριστόφορου Παπάζογλου
Σε μια σειρά 3 άρθρων θα θέσουμε τις βάσεις για το πώς, πότε, γιατί και για ποιο σκοπό “Ανατρεπτικές Ιδέες” εξαπλώνονται στην κοινωνία και από ποιους. Στόχος μας είναι απλά να ενημερώσουμε ώστε τα μέλη της κοινωνίας να είναι σε θέση να αποφασίζουν μόνοι τους εάν και όταν μια εισαγόμενη “Ανατρεπτική Ιδέα” έχει πραγματική αξία και εάν διαφυλάσσει τα ευρύτερα συμφέροντα της κοινωνίας και του έθνους.
- Τι ορίζεται ως “Ανατρεπτική Ιδέα’’
Είναι η Ιδέα που επιχειρεί να καθιερώσει ένα νέο πυρήνα κοινωνικών πεποιθήσεων, ή νέων κοινωνικών προτύπων ή και εν τέλει νέων κανόνων και τρόπων λειτουργίας της κοινωνίας. Ο στόχος είναι η Ανατρεπτικά Ιδέα να αποδυναμώσει, να αλλάξει ή ακόμη και να καταστρέψει ολοκληρωτικά μια κουλτούρα, ένα έθνος, ένα πολιτικό σύστημα ή μια κυβέρνηση. Και γιατί αυτές οι Ιδέες εισάγονται από τους “Διαχειριστές” στο κοινωνικό σώμα; Εισάγονται κυρίως λόγω Οικονομικών και Πολιτικών κινήτρων και σε ορισμένες περιπτώσεις, ως μια κίνηση Τακτικής για να προκαλέσουν ριζικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όσο για να το πότε και πώς εισάγονται, απλά διαβάστε παρακάτω.
Για να εισαχθεί οποιαδήποτε “Ανατρεπτική Ιδέα”, να ριζώσει και να αναπτυχθεί στο κοινωνικό σώμα χρειάζεται να είναι παρόντες μια σειρά από παράγοντες-φορείς καθώς και κάποια συστατικά. Τα συστατικά είναι τα εσωτερικά δρώμενα της κοινωνίας, όπως οι αξίες της, ο πολιτισμός της και η κοσμοθεωρία της, ενώ οι παράγοντες-φορείς που αλληλεπιδρούν, σχεδιάζουν και να εκτελούν μια επιτυχημένη επίθεση στον κοινωνικό νου είναι κατ ‘ελάχιστο 5 σε αριθμό.
Η “Ανατρεπτική Ιδέα” είναι σαν ένας σπόρος. Θα φυτευτεί, θα αναπτύξει ρίζες και θα μεγαλώσει μόνο όταν το “έδαφος” είναι γόνιμο. Έτσι, είτε το έδαφος είναι ήδη έτοιμο λόγω υπαρχόντων εσωτερικών κοινωνικών αιτίων, είτε το έδαφος πρέπει να καλλιεργηθεί σε βάθος χρόνου μέσω μιας εξωγενούς κατευθυνόμενης εκστρατείας Μάρκετινγκ που με τη χρήση τοπικών παραγόντων, σλόγκαν, εικόνων και πληροφοριών συσκευάζει την Ιδέα-Σκοπό σε μια «μορφή προϊόντος”, με την πρόθεση να επιτεθεί στο μυαλό και να αλλάξει την βούληση της κοινωνίας.
Η “εκστρατεία Μάρκετινγκ”, επιχειρείται και επικεντρώνεται κυρίως κατά “κοινωνικών αδυναμιών” και σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιεί ακόμα και τα δυνατά σημεία της κοινωνίας με απροσδόκητους και ευφάνταστους τρόπους για να αποδυναμώσει τη θέλησή της. Ο στόχος της εκστρατείας είναι η ανατρεπτική Ιδέα πρωτίστως να εισχωρήσει στο σώμα της κοινωνίας όπως ένας Ιός, να παραμείνει αρχικά απαρατήρητη μέχρι να συγκεντρώσει την απαραίτητη ορμή και δύναμη, και στη συνέχεια μόλις το “έδαφος είναι γόνιμο” να εξαπλωθεί όπως ένας ιός κάνει σε έναν υπολογιστή με την πρόθεση να διαφθείρει και να παραλύσει πλήρως τον κοινωνικό ιστό, έτσι ώστε να ξεκινήσει μια επιχείρηση “επανεκκίνηση του συστήματος” ή να επιβληθεί μια “σημαντική κοινωνική αλλαγή». Οι κύριοι δε εκτελεστικοί παράγοντες-φορείς που απαραιτήτως χρειάζονται για να εισάγουν την Ιδέα-Σκοπό, να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν την εκστρατεία Μάρκετινγκ είναι οι εξής 5 τον αριθμό: οι Κοινωνικοπαθείς, οι Χρηματοδότες, οι Δούρειοι Ίπποι, οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι και οι Στρατιώτες.
Ποιοι είναι εν τέλει αυτοί οι άνθρωποι και ποιος είναι ο ρόλος τους στη διαμόρφωση και την ενσωμάτωση της “Ανατρεπτικής Ιδέας” στην κοινωνική ψυχή;
Ποιος είναι ο μηχανισμός ο οποίος ριζώνει την “Ανατρεπτική Ιδέα” και πώς αυτή μεγαλώνει;
Για να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά θα πρέπει αρχικά να καθορίσουμε τον ρόλο των 5 δηλωθέντων Παραγόντων-Φορέων:
Οι Κοινωνικοπαθείς- οι Μαρκετίστες των Ιδεών¨ είναι άνθρωποι που διακατέχονται από κάποιες από τις βασικές ιδιότητες ψυχοπάθειας, όπως ο εγωκεντρισμός, η έλλειψη τύψεων και η επιφανειακή γοητεία. Είναι ανηλεώς φιλόδοξοι, εγωκεντρικοί και χειριστικοί. Λειτουργούν χωρίς περιορισμούς, εμπάθεια ή ενοχή και είναι πρόθυμοι να πουν ή να κάνουν το οτιδήποτε για να επιτύχουν τους στόχους τους. Λόγω της αυξημένης ανάγκης τους για εξουσία και κύρος προσελκύονται κυρίως στον πολιτικό στίβο είτε ως πολιτικοί είτε ως “Φιλάνθρωποι -ενάρετοι κεφαλαιούχοι ”. Ο στόχος τους είναι να προωθήσουν τις μεγάλες ιδέες τους για το πως να αναμορφώσουν χώρες και τον κόσμο εν γένει, σύμφωνα πάντα με τις δικές τους αντιλήψεις και στο πώς να προσαρμοσθούν αυτές οι χώρες στο δικό τους σύνολο κοινωνικών προτύπων.
Οι Χρηματοδότες – οι Διαχειριστές Έργων¨: είναι η Φωτιά που κρατά την Ιδέα-Σκοπό ζωντανή μέσω της χρηματοδότησής και τις βαθιές τσέπες τους. Χρηματοδότες μπορεί να είναι και οι διάφορες κυβερνήσεις, αλλά στο σημερινό κόσμο, λόγω της ανάγκης “δυνατότητας άρνησης – deniability” ο ρόλος αυτός σε μεγάλο βαθμό εκτελείται από πλούσιους ιδιώτες στενά συνδεδεμένους με τα κορυφαία κλιμάκια εξουσίας μιας χώρας. Οι στόχοι τους είναι συνδυαστικά Πολιτικοί και Οικονομικοί. Μερικοί απ αυτούς συστήνονται στο ευρύ κοινό με φαύλους τίτλους όπως Φιλάνθρωποι, Δημοκράτες, Πολίτες του Κόσμου, ενώ άλλοι από αυτούς παραμένουν και ενεργούν από το παρασκήνιο. Ανεξάρτητα όμως, οι βαθιές τσέπες τους, η διεθνή τους επιχειρηματική παρουσία, ανάστημα και εμπειρία τους επιτρέπει να ιδρύουν και να χρηματοδοτούν ένα πλέγμα οργανισμών –Δούρειων Ίππων μέσα στο πλαίσιο του παγκόσμιου πολιτικού σώματος.
“Οι Δούρειοι ίπποι – οι Ειδικές Δυνάμεις”: είναι κάποιος ή κάτι που χρησιμοποιείται για να κρύψει ότι είναι αληθινό ή πραγματικό προκειμένου να εξαπατήσει ή να βλάψει έναν εχθρό, Στην περίπτωσή μας ένας Δούρειος Ίππος είναι το άτομο ή άτομα που εισχωρούν στο σύστημα του εχθρού έχοντας ως στόχο να το ανατρέψουν από μέσα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι είτε πραγματικοί πιστοί ως προς την Ιδέα-Σκοπό είτε είναι πληρωμένοι μισθοφόροι. Και στις δυο περιπτώσεις το καθήκον τους είναι να ανέβουν στην ιεραρχία ή να κατέχουν θέσεις-κλειδιά και επιρροής, προκειμένου να προετοιμαστεί το έδαφος για την εμφύτευση της Ανατρεπτικής Ιδέας. Είναι αληθινοί επαγγελματίες του είδους, με χαμηλό προφίλ και με πρόσβαση στην υψηλή κοινωνία. Βρίσκονται κυρίως σε εθνικά μέσα ενημέρωσης μεγάλης επιρροής ειδικά σε μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, έντυπα μέσα ενημέρωσης και σε θέσεις– κλειδιά της εκάστοτε κυβερνήσεως ή κατέχουν υψηλές εταιρικές θέσεις.
Οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι – οι Προπαγανδιστές¨: Ο όρος αποδίδεται συχνά στον Λένιν. Είναι αλλιώς γνωστοί ως «χρήσιμοι ανόητοι και ανόητοι θιασώτες”. Είναι άνθρωποι που οδηγούνται από «Παθολογικό αλτρουισμό», που είναι ο αλτρουισμός που επιχειρεί να προωθήσει την ευημερία των άλλων και αντ’ αυτού οδηγεί την κοινωνία σε απρόβλεπτες βλάβες. Ισχυρίζονται ότι ξέρουν πώς να οργανώσουν τη ζωή μας καλύτερα από εμάς και είναι ακόλουθοι των εννοιών της Πολιτικής Ορθότητος και της Ιστορικής Ενοχής χωρίς τη χρήση Ανεξάρτητης Κριτικής Σκέψης. Είναι Αισθηματίες δεν είναι Στοχαστές, είναι άνθρωποι με συναισθηματική φόρτιση που πέφτουν θύματα της προπαγάνδας και ως εκ τούτου γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους Κοινωνικοπαθείς. Αυτοί είναι οι άνθρωποι των Δημοσίων Σχέσεων, οι Προπαγανδιστές της Ιδέας για τους στόχους της οποίας συνήθως δεν έχουν πλήρη επίγνωση. Βρίσκονται σε όλα τα επαγγέλματα, αλλά είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί όταν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς προσωπικότητες που απασχολούνται στα μεγάλα Δίκτυα Ενημερώσεως και στην Βιομηχανία Ψυχαγωγίας.
Οι Στρατιώτες – η Δύναμη Κατοχής”. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που διαδίδουν την Ανατρεπτική Ιδέα στο ευρύ κοινό μέσω των διαδηλώσεων, κοινωνικών εκδηλώσεων, φυλλαδίων, εφημερίδων κλπ. Είναι αυτοί που παλεύουν για την Ανατρεπτική Ιδέα στους δρόμους στο πεζοδρόμιο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι μισθοφόροι, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι “έμμισθοι πιστοί” της Ανατρεπτικής Ιδέας π.χ. Μη-Κυβερνητικές οργανώσεις, συνδικάτα, ΜΜΕ κλπ. Όπως και στην περίπτωση των Χρησίμων Ηλίθιων και αυτοί στην πλειονότητα είναι θύματα της προπαγάνδας.
Αφού εξετάσαμε εν συντομία τους απαραίτητους μηχανισμούς μετάδοσης της “Ανατρεπτικής Ιδέας” μπορεί κανείς να ρωτήσει τώρα… και λοιπόν τι έγινε, τι μας λες; Πάνω κάτω τα γνωρίζουμε. Ίσως, αλλά τα πραγματικά ερωτήματα για τον κάθε ένα μας είναι τα εξής:
–Μπορώ να αντιληφθώ πράγματι την αληθινή εικόνα των κοινωνικών δρώμενων που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μου;
-Έχω στην καρδιά και τον εγκέφαλο μου όλες αυτές τις πτυχές διάδοσης, προκειμένου να εντοπίζω την Ανατρεπτική Ιδέα κατά την εμφύτευση της και προληπτικά να αντιδρώ πριν αποκτήσει ρίζες και συντρίψει το νυν κοινωνικό οικοδόμημα;
Λόγω της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας στην Ελλάδα, σίγουρα ΌΧΙ !
Όλοι μας, ως πολίτες, δεν γνωρίζουμε και δεν κατανοούμε τους μηχανισμούς του Ιού της Ανατρεπτικής Ιδέας, ούτε δίνουμε την απαραίτητη προσοχή λόγω της μαλθακότητας μας (ωχ αδελφέ), ούτε χρησιμοποιούμε Ανεξάρτητη Κριτική Σκέψη όπως ο καθείς εξ’ ημών κάνει όταν θίγεται το προσωπικό του συμφέρον. Άλλως θα είμεθα ικανοί να εντοπίσουμε και να απομονώσουμε τον Ιό πριν επιφέρει τον όλεθρο.
