Μηνάς Π.
Την ώρα που ζητάνε κρεμάλες διάφοροι τηλεοπτικοί αστέρες «χαρούμενων» συνταγών και «εκπρόσωποι του Θεού», δια να επέλθει η Θεία τιμωρία για τις καταστροφικές πυρκαγιές, ένα «τσουνάμι» αλληλεγγύης παρασέρνει την Ελλάδα, ιδιώτες αφήνουν τον καναπέ τους, σωματεία, κοινωνικές ομάδες, οργανώνουν και συλλέγουν είδη πρώτης ανάγκης, φτάνοντας δύο μέρες μετά την καταστροφή ο Δήμαρχος Ραφήνας να δηλώσει «Δεν έχουμε ανάγκη από άλλα τρόφιμα, χρειαζόμαστε «χέρια».
Το Μάτι ήταν χτισμένο μέσα σε πευκοδάσος, οι δρόμοι του στενοί και οι παραλίες του φραγμένες από τους ιδιώτες. Συνδυαστικά με τους ανέμους που έφταναν τα 90 – 120 χιλιόμετρα, τα πεύκα και την μεγάλη πυρκαγιά στην Κιννέτα η καταστροφή δεν άργησε να επέλθει.
Συμφωνώ για τις κρεμάλες. Για εσένα που πετάς το τσιγάρο σου, ψήνεις τις μπριζόλες σου και πετάς το σκουπιδαριό σου στα δάση μου. Για εσένα που αγοράζεις το αυθαίρετο σπίτι χτισμένο μέσα στο πεύκο και κλείνεις την παραλία μου με τις μάντρες σου. Για εσένα που ψήφισες τον Δήμαρχο που σου επέτρεψε να κάνεις όλα τα παραπάνω. Εσένα «που για όλα φταίει η Πολιτεία», αυτή που «έκλεισε τα μάτια» για να παρανομήσεις. Εσύ που κλείνεις την ΛΕΑ για να προσπεράσεις τους υπόλοιπους να φτάσεις νωρίς σπίτι σου να δεις στην τηλεόραση σου την φωτιά…
Δεν θέλω να είσαι εσύ η Ελλάδα μου. Δεν μου αξίζεις να είσαι μέρος του κοινωνικού μου γίγνεσθαι.
Θέλω εσένα που δημιουργείς, εσένα που πήγες έστω και ένα εμφιαλωμένο νερό προς ανακούφιση των συνανθρώπων μας. Πιο πολύ εσένα που πήγες να δώσεις «πέντε λεπτά από τον χρόνο σου» δίνοντας αίμα που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη αυτές τις ημέρες. Και συνεχίζουμε να έχουμε.
Αυτός είναι ο Έλληνας, αυτοί που τόλμησαν να πούνε «Σκάσε επιτέλους Αμβρόσιε» από τους υγιείς κόλπους της Ορθοδοξίας. Ο Θεός είναι Έλληνας Αμβρόσιε, όχι εσύ…
