Τέλος έκθεσης σκαφών με γευσιγνωσία και χαρούμενη διάθεση

Τέλος καλό, όλα καλά και ευχάριστα με την έκθεση σκαφών του Ναυπλίου και μάλιστα με πάρτυ γευσιγνωσίας, μουσική με νεανικό ρυθμό και πολλές ευχάριστες παρουσίες και συναντήσεις. Μεταξύ αυτών και η παρουσία μια από τις καλύτερες chef πανελληνίως η οποία μας γνώρισε τα μυστικά της νέας ρετσίνας που θεωρούσαμε ότι έχει πια σβήσει από τον οινοποιητικό χάρτη της χώρας. Κι όμως! Νέα εξαιρετικά οινοποιία, όχι μόνο στην πατρίδα της ρετσίνας, τα Μεσόγεια Αττικής αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές όπως στη Β.Ελλάδα, στην πατρίδα του Ξινόμαυρου την Γουμένισσα ή ακόμη στη Ραψάνη, τη Νάουσα και το Αμύνταιο.

Γεωργία Κουτσούκου: Η «ειδική της μαγειρικής ενσυναίσθησης»

Η Γεωργία Κουτσούκου είναι chef, συγγραφέας, οινολαογράφος και γευματολαογράφος. Άνθρωπος ακούραστος, προσωπικότητα δυναμική, συνδυάζει τέχνη και δεξιότητα στη μαγειρική, γνώση και ερευνητικό πνεύμα στις γαστρονομικές της καταγραφές, ευελιξία και φαντασία στις γαστρονομικές της προτάσεις. Μας άφησε άφωνους με το καλοκαιρινό της πρόγραμμα εργασίας που εκτυλίσσεται σε διάφορα κέντρα υψηλού τουρισμού ξεκινώντας από την Σαντορίνη και καταλήγοντας στην Κροατία! Συνοδεύοντας τον κ. Κώστα Κεχρή, υπεύθυνο πωλήσεων μιας δυναμικής βορειοελλαδίτικης οινοποιίας, μας ταξίδεψε στις πλούσιες γεύσεις της Ρετσίνας σε μια σειρά από κρασιά της οινοποιίας Κεχρής και είχαμε μαζί της μια επίσης πλούσια συζήτηση σχετικά με την πολυτάραχη ζωή της και το ίδιο πολυτάραχη κουζίνα της.

- Advertisement -

Ξεκίνησε από την Καλαμάτα, συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με τον ιδιοκτήτη του γνωστού 3sixty του Ναυπλίου Περικλή και υποστηρίζει την ιδέα που βάζει στο κέντρο της διατροφής τα μεσογειακά προϊόντα, το λάδι, τα λαχανικά, το τυρί, το κρασί, κλπ., προϊόντα που χρησιμοποιεί στις γαστρονομικές της συνθέσεις. Για κάποιον που διαβάζει το βιογραφικό της για πρώτη φορά, θα φανεί περίεργος ο επαγγελματικός προσδιορισμός ως «Ειδική Μαγειρικής Ενσυναίσθησης». Όμως, το πρωτότυπο βιογραφικό σε εισάγει ακριβώς στην καινοτόμο λογική μιας «μαγείρισσας» του Κόσμου που δεν καταθέτει πτυχία και βραβεία από επιτυχημένες γαστρονομικές συνθέσεις, αλλά την ψυχική συνάφεια της «μαγειρικής ενσυναίσθησης» με την κοινωνική εμπειρία και τις βασικές αρχές του κοινωνικού βίου όπως τον γνωρίσαμε σε κάποιες ηλικίες και όπως αναζητούμε και πάλι να ξαναζήσουμε, ενός βίου με αξιοπρέπεια, βασική αρχή που μαθαίνεις όταν κάθεσαι στο τραπέζι της οικογενειακής Κυριακής. Απολαύστε το:

Με τον Κώστα Κεχρή, υπεύθυνο πωλήσεων της Οινοποιίας Κεχρή.

Γεωργία Κουτσούκου. Chef, Ειδική Μαγειρικής Ενσυναίσθησης. Καθηγήτρια Σχολής Μαγειρικής ΙΕΚ PRAXIS.

Γεννήθηκα στην Καλαμάτα με εξαιρετική μαμά και μπαμπά, oι οποίοι, λόγω των καταστάσεων που θα περιγράψω, αναστάτωσαν τους γευστικούς μου κάλυκες από παιδί. Ναυτικός ο πατέρας μου, μάς έφερνε πάντα περίεργες γεύσεις μετά από κάθε ταξίδι του. Ζητήσαμε πίτσα και μάς έφτιαξε μία με αντζούγιες, αναστάτωση μεγάλη.

Ο παππούς μου είχε κρεοπωλείο στην κεντρική αγορά της Καλαμάτας, η μητέρα μου ήταν στο ταμείο και οι θείοι μου, κρεοπώληδες πεντακάθαροι και πανέμορφοι, μέσα σε λευκές ρόμπες εξυπηρετούσαν τους πελάτες με τις καλύτερες τεχνικές. Πουλούσαν γουρνοπούλα ως σπόρο. Στην πορεία των ετών το κρεοπωλείο εξελίχθηκε σε εξαιρετική αλλαντοποιία. Έβλεπα και μαγευόμουν από τα πάντα μέσα στην αγορά, γυρίζοντας και γνωρίζοντας τους πάντες. Με αυτήν την περιουσία ξεκίνησα να ταξιδεύω στη μαγειρική και στη γεύση.

Σπούδασα διερμηνεία-μετάφραση και έκανα διάφορα συμπληρωματικά σπουδάγματα, μεταξύ αυτών ένα διδακτορικό και κάποια σεμινάρια μαγειρικής στο εξωτερικό ενώ αργότερα ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο τμήμα Μαγειρικής του ΙΕΚ PRAXIS.

Θεωρώ πως είμαι σε διαρκή εκπαίδευση, μιας και το ταξίδι της γεύσης είναι ανεξάντλητο. Ταξιδεύω πολύ και χαζεύω την κουζίνα. Μαθαίνω και δοκιμάζω, σέβομαι, σκέφτομαι. Δεν θέλω φτηνή ζωή, θέλω αξιοπρέπεια, είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις όταν κάθεσαι στο τραπέζι της οικογενειακής Κυριακής. Ταξιδεύω και μαγειρεύω.

Ο “μεζές” που χάνεται και η υπόσχεση για επιστροφή στις ρίζες

Καθώς η βραδιά προχωρούσε, οι πεζόδρομοι γύρω από το 3sixty γέμιζαν από τα πληρώματα των σκαφών της έκθεσης αλλά και από νέους ανθρώπους σε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα μουσικής και γευσιγνωσίας, η Γεωργία Κουτσούκου μας ταξίδευε με το δικό της μοναδικό τρόπο στις γεύσεις της Ρετσίνας Κεχρή. Οι νεότεροι γύρω μας προτιμούσαν τα άλλα ποτά και ιδιαίτερα το προτεινόμενο Gin Rumours. Ανάμεσα στις διηγήσεις για τις παλιές ρετσινο-αναμνήσεις από τις γειτονιές μας και το γευσιγνωστικό θαυμασμό για τις νέες εξαιρετικές γεύσεις, κάπου μου ήρθε και το τραγούδι, «στης Πλάκας τις ανηφοριές», που άκουγα μικρός να τραγουδάνε οι μεγαλύτεροι και το μοιράστηκα με τη Γεωργία Κουτσούκου μαζί με την υπόσχεση να ξεκινήσουμε μια ανθρωπολογική έρευνα για τον «μεζέ» που χάνεται επίσης από το τραπέζι και τα μαγαζιά μας.